Οι θησαυροί μας...

      Η αγάπη που έχουμε για το διάβασμα και τα βιβλία ήταν από τα πρώτα κοινά στοιχεία που ανακαλύψαμε με τον Ανέστη. Επιστρέφοντας από τις πρώτες μας διακοπές  οι βαλίτσες ήταν ασήκωτες από τα βιβλία που είχαμε αγοράσει...ήμασταν η χαρά των υπαίθριων βιβλιοπωλών στην Αλόνησσο, που έτριβαν τα χέρια τους βλέποντας μας...κάθε βράδυ σε εκείνους τους υπαίθριους πάγκους με τα χρωματιστά λαμπιόνια ανακαλύπταμε και έναν καινούργιο θησαυρό...γιατί θησαυρούς ανεκτίμητους θεωρούμε τα βιβλία...
      Ένα από αυτά που έλειπαν εδώ και καιρό από το σπίτι μας ήταν  μια βιβλιοθήκη για να βρουν επιτέλους θέση όλα αυτά που ήταν στοιβαγμένα στην εργένικη βιβλιοθηκούλα του Ανέστη (που είχε γείρει από το βάρος), σε χαρτόκουτες και στο πατρικό μου σπίτι...
      Και επιτέλους ήρθε η μέρα που η σκέψη έγινε πραγματικότητα....μια βιβλιοθήκη από σίδερο και ξύλο, που την σχεδίασα εγώ -έχοντας στο μυαλό ράφια βιομηχανικού τύπου και την έφτιαξαν τα  ευλογημένα χεράκια του πατερούλη μου... Ο τοίχος στον οποίο είναι στερεωμένος βάφτηκε (τουλάχιστον πέντε φορές) από τον Ανέστη (που είχε για συνεργό του στη σκανταλιά τον Νικόλα) Και μόνο το γεγονός ότι εργάστηκε όλη η οικογένεια  την κάνει ξεχωριστή και μοναδική...

      Την τοποθετήσαμε στο δωμάτιο  που εξαρχής προορίζαμε για γραφείο... εδώ και τρία χρόνια που μετακομίσαμε στο σπίτι, εκείνο το δωμάτιο θύμιζε πιο πολύ αποθήκη παρά γραφείο...Τώρα κάθε μέρα διαμορφώνεται όλο και περισσότερο, αποκτά χαρακτήρα και μας αρέσει πολύ...οι ελλείψεις είναι πολλές αλλά δεν βιάζομαι...θα έρθει η ώρα που όλα θα μπουν στη θέση τους σαν κομμάτια ενός παζλ...
    Και ενώ οι μέρες μου κουβαλάνε πολύ  κούραση, φρόντιζω να ξεκλέβω λίγη ώρα για να ασχοληθώ με την βιβλιοθήκη...

  Τα βιβλία βγήκαν από τα κιβώτια και από τις διάφορες γωνιές του σπιτιού που ήταν διάσπαρτα και αφού ξεσκονίστηκαν τακτοποιήθηκαν στα ράφια...έγινε ένα πολύχρωμο συνοθύλευμα από ετερόκλητα βιβλία που δεν σταματώ να χαμογελάω κάθε φορά που το κοιτάω...

    Αν κάποιος κάνει τον κόπο να κοιτάξει προσεκτικά τους τίτλους των βιβλίων  έναν προς έναν θα πιστέψει ότι πρόκειται για την βιβλιοθήκη του μίστερ Τζέκιλ και Χάιντ...πως αλλιώς να εξηγήσεις αυτό το πάντρεμα των ποιητικών συλλογών του Ανέστη με τα δικά μου-λίγο πιο ανάλαφρα- αναγνώσματα (τα αντίθετα)...  Τα βιβλία των οικονομικών πανεπιστημίων (που τόσα χρόνια και άγχος έφυγαν πάνω τους για να φτάσουμε τελικά στο συμπέρασμα ότι μπορεί οι αριθμοί να μην λένε ψέματα αλλά μάλλον κάτι λάθος κάναμε και δεν εφαρμόσαμε σωστά την θεωρία στην πράξη) πλάι πλάι με τα κλασσικά λογοτεχνήματα του Λουντέμη, Καζαντζάκη, Φακίνου, Παπαδάκη και τόσων άλλων αξιόλογων συγγραφέων (τα αταίριαστα) Τα βιβλία με δίαιτες και θερμιδομετρητές φλερτάρουν με βιβλία συνταγών-βόμβες θερμίδων (τα παράδοξα)....

     Η βιβλιοθήκη μας γέμισε επίσης από επιτραπέζια παιχνίδια, φωτογραφίες μας,  αναμνηστικά (όπως ο φτωχός βιολιστής, που τον κουβαλάω από τα φοιτητικά μου χρόνια και η μαμά μου τον έβαλε στο πλυντήριο πιάτων με αποτέλεσμα να χάσει τα χρώματα του...για αυτό και εγώ τον έβαψα άσπρο) (αυτά που ομορφαίνουν τη ζωή μας) περιοδικά διακόσμησης, χάρτες από τα ταξίδια μας, φωτογραφικά άλμπουμ, κλωστουφαντουργικές μελέτες, αλλά και ελαιοκομία και μελισσοκομία, ιστιοπλοϊα, βιβλία για κοσμήματα (τις μεγάλες μας αγάπες)...

  Όταν είδε τελειωμένη τη βιβλιοθήκη ο Νικόλας, πήγε και πήρε το καλάθι με τα παραμύθια του και τα έβαλε στο τελευταίο ράφι μαζί με το τρακτέρ του...μας πως το ξέχασα...αυτή η βιβλιοθήκη είναι και δική του...ελπίζω να έχει και εκείνος το ίδιο μεράκι για το διάβασμα...

     Τα βράδια καθισμένη στον υπολογιστή, η ματιά μου πολλές φορές φεύγει από την οθόνη και κοιτάει το πρόσφατο δημιούργημα μας...
     Δυο τόσο διαφορετικοί κόσμοι, δυο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι, ο ένας από τον Άρη και η άλλη από την Αφροδίτη, η ήρεμη δύναμη (του) και η τρέλα (μου), ένωσαν τις ζωές τους, τους θησαυρούς τους και έγιναν οικογένεια, ένα πολύχρωμο συνοθύλευμα...τι και αν σε πολλά πράγματα έχουμε διαφορετικές απόψεις;;; Έχουμε κοινά που μας δένουν γερά...και ένα από αυτά είναι η αγάπη μας για το καλό βιβλίο...

Σας φιλώ
Καλό Σαββατοκύριακο

ΥΓ. Μπαμπά, με την πρώτη ευκαιρία μπορείς να μου φτιάξεις και ένα ασορτί γραφείο;;;