30 Μαρ 2012

Τριαντάφυλλο... στο αυτί

      Αυτή θα είναι η τελευταία ανάρτηση για το bazaar, που διοργανώνεται στην Πτολεμαϊδα (όμως αν είχα δυο τρεις μέρες μπροστά μου, όλο και κάτι ακόμα θα σκάρωνα)...πρωί πρωί ο φάκελος παραδόθηκε στο ταχυδρομείο και ταξιδεύει express για τον προορισμό του!!!
      Και όπως είπα και σε κάποια ψυχή χτες εδώ στη γειτονιά, τον τελευταίο μήνα με έχει πιάσει μια ακατάσχετη μανία και όλο σκαρώνω λουλούδια...από ύφασμα....από χάντρες....από φελτ...λέτε να με έχει πιάσει η άνοιξη;;;; Και αν θα σφίξουν οι ζέστες γιατρέ μου τι θα γίνει με την κατάσταση μου;;;
     Ας μην μακρυγορώ...αυτά είναι τα λουλουδένια μου σκουλαρικάκια, που ελπίζω να βρουν όμορφα αυτάκια για να τα στολίσουν....και όπως λέει και το τραγούδι (το οποίο ποιητική αδεία το άλλαξα λιγάκι για να κομποζάρει με την ανάρτηση)
 "τριανταφυλλο στο αυτί και πονηριά στο μάτι,
η τσέπη άδεια πάντοτε μα η καρδιά γεμάτη"





Καλό Σαββατοκύριακο! Εμένα με περιμένει πολύ φασίνα!!!

29 Μαρ 2012

Φοριούνται και στο λαιμό σαν κόσμημα...

Το πακετάκι για τον Καλό Σαμαρείτη δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί...μου φαίνεται ότι μέχρι και λίγο πριν το παραδώσω στο ταχυδρομείο όλο και κάτι θα φτιάχνω ...τελικά το πήρα απόφαση....είμαι άνθρωπος της τελευταίας στιγμής...ως γνήσιο τέκνο της Ελλάδας...το παίρνω ζεστά, ξεκινάω με όρεξη, πάνω που πάω να ολοκληρώσω κάτι μου λείπουν κάποια στοιχεία και εκεί ξεκινάει η κατηφόρα...καθυστερώ μέχρι κυριολεκτικά το παραπέντε και τότε ξαφνικά σαν από μηχανής θεός, σαν κομμάτι που λείπει από το παζλ, το τοπίο ξεθολώνει, το μυαλό κατακλύζεται από ιδέες...μόνο που τότε ο πισινός μου έχει πάρει φωτιά και τρέχει και δεν φτάνει....
όλο αυτό ήταν ένας πρόλογος για να σας δείξω τις αλυδίσες που έφτιαξα για γυαλιά....μυωπίας, πρεσβυωπίας, ηλίου...διαλέξτε και περάστε τις στα γυαλιά σας....είναι τόσο χαριτωμένες που νομίζω ότι φοριούνται και σαν κόσμημα!






Είναι φτιαγμένα με τις χάντρες που  φορέθηκαν σε όλα τα χρώματα και σε όλες τις παραλλαγές...βραχιόλια, κολιέ, σκουλαρίκια ...ε, εγώ είπα να τα κάνω αλυσίδες για τα γυαλιά....τώρα μου μένει να κάνω και μια με νεκροκεφάλες....για πιο gothic κορίτσια!!!χιχι
φιλιά πολλά

28 Μαρ 2012

Για τον καλό Σαμαρείτη...με αγάπη από Κομοτηνή!

Αύριο θα ταξιδέψουν και τα δικά μου χειροποίητα κοσμήματα για να πάρουν μέρος στο bazaar που διοργανώνεται για τους σκοπούς του συλλόγου "Ο καλός Σαμαρείτης" στην Πτολεμαϊδα με την ευχή αυτή η κίνηση να είναι μόνο η αρχή για ακόμα πολλές που θα ακολουθήσουν!  Προς το παρόν πάρτε μια μικρή γεύση από αυτά που θα στείλω εγώ....
Διάφορα κολιέ από χρωματιστή ντίζα με μαργαριτάρια του γλυκού νερού, φυσικές πέτρες, μάτια γάτας, κρυσταλλάκια, ματάκια κ.α.






         Ελπίζω όλα τα αντικείμενα που θα συμμετέχουν να γίνουν ανάρπαστα!!!
Αύριο ελπίζω να έχω έτοιμα και άλλα πραγματα...
   Φιλιά

25 Μαρ 2012

Είναι επίσημο...η άνοιξη ήρθε!!!

Τι και αν ο θυμόσοφος λαός λέει "Μάρτης γδάρτης και παλουκοκάφτης";;;....νομίζω ότι μπήκαμε για τα καλά στην άνοιξη...Ευτυχώς....
     Οι αμυγδαλιές άνθισαν (αλήθεια ξέρετε τον μύθο της αμυγδαλιάς;;;; Είναι τόσο συγκινητικός...για περάστε μια βόλτα από την κυρά Δασκάλα για ένα υπέροχο μάθημα αρχαίας ελληνικής μυθολογίας)



   Ο Νικόλας περνάει την περισσότερη ώρα της ημέρας στην αυλή...άλλοτε με το καρότσι του, άλλοτε με το φτύαρι του...κάνει ότι μπορεί για να μην φυτρώσει το γκαζόν που έσπειρε ο πατέρας του....


    Εμένα με έπιασε η μανία μου για οργάνωση και τάξη (που κοιμόταν όλο το χειμώνα)....βρήκα ευκαιρία να συμμαζέψω επιτέλους όλα τα βιβλία που έχουμε εδώ και εκεί στο σπίτι....την νύφη την πλήρωσαν οι άντρες της οικογένειας ο πατέρας μου...που τον έβαλα να φτιάξει σιδερένια βιβλιοθήκη....και ο Ανέστης...που για να βαφτεί ένας τοίχος κόκκινος τον πέρασε τέσσερα χέρια...
αυτό που βλέπετε σε λίγες μέρες θα γεμίσει βιβλία...(αφού πρώτα τοποθετήσουμε ξύλα ντε)...

   Κάθε Σαββατοκύριακο είναι αφορμή για να πάρουμε γενναίες δόσεις ήλιου


Σαν γνήσιο Έλληνες πάντα βρίσκουμε αφορμές και ευκαιρίες για να μαζευόμαστε γύρω από ένα τραπέζι...με ανθρώπους φύσει και θέσει αισιόδοξους...και εξαιρετικά φιλόξενους!


Εσεις στεριές και θάλασσες
τ' αμπέλια κι οι χρυσές ελιές
ακούτε τα χαμπέρια μου
μέσα στα μεσημέρια μου
"Σ' όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
μόνον ετούτον αγαπώ!"
(Οδυσσέας Ελύτης,-Ο ήλιος ο ηλιάτορας, 1971)

α, και να μην ξεχάσω....Πήρα και άλλο βραβείο...από την Καλυψώ! 
Ευχαριστώ (παρεμπιπτόντως η μπουμπού σου είναι τρέλα!!!!!)
 Και με τη σειρά μου το αφιερώνω σε οχτώ μπλογκς που αξίζει να "ακολουθήσετε"

*Έυα http://evitathess.blogspot.com/  μια φίλη από τα παλιά....
*Ειρήνη http://eirinixeiropoihmata.blogspot.com/  πρωτότυπα κοσμήματα
*Νίκη http://oneiropeioio.blogspot.com/ ...και συνονόματη και σγουρομάλλα....δεν περιγράφω άλλο!!!!
*Νατάσα http://witchcraftinprogress.blogspot.com/  τι κέφι, τι μπρίο...μόνο που την διαβάζεις σου φτιάχνει τη μέρα
*Μαριάννα http://artinlovemarianna.blogspot.com/ καταπληκτικές γουστόζικες δημιουργίες
*Σωσώκα http://para-kelsoscooks.blogspot.com/ ...και βλέπεις και μαθαίνεις διαβάζοντας την
*Χρύσα http://kouzinotherapy.blogspot.com/ όσες φορές έχω ακολουθήσει συνταγή της έχω βγει ασπροπρόσωπη...
*Ρένα http://diaheiros.blogspot.com/ (τι νόμιζες θα την γλίτωνες;;;;)


Καλή ηλιόλουστη εβδομάδα !!!

23 Μαρ 2012

Πανεύκολα σκουλαρίκια από δαντέλα

      Καιρό τώρα χαζεύω τα σκουλαρίκια από δαντέλα που λανσάρουν τα διάφορα μπλογκς. Tην μόδα-αν δεν κάνω λάθος-την  έφεραν οι dolce e gabbana με την κολεξιόν τους για την άνοιξη -καλοκαίρι 2011.


     Είναι κάτι που γίνεται εύκολα, σε λίγο χρόνο και με πράγματα που όλοι έχουμε σπίτι μας....Και μην μου πείτε ότι δεν έχετε σεμέν από δαντέλα, κρυμμένα πάνω στο πατάρι, που έχουν χρόνια να δουν το φως του ήλιου...προίκα από μαμά πεθερά αλλά και τη θεία που είχατε να δείτε είκοσι χρόνια αλλά παρόλαυτα στο γάμο σας θυμήθηκε να σας πλέξει κάτι για να έχετε να στολίσετε την πλάσμα τηλεόραση)...Ρένα μου, είναι σαν να σε βλέπω...δυσανασχετείς με αυτά που διαβάζεις....Μη μου στεναχωριέσαι προς το παρόν οι δαντέλες της προίκας μου την γλίτωσαν....
    Και αυτό γιατί λίγα εκατοστά του δευτερολέπτου πριν πετάξω στον  κάλαθο των αχρήστων ένα παλιό στ....δεσμο (!!!! και τα σώψυχα μας θα βγάλουμε στη φόρα) παρατήρησα ότι είχε κάτι ωραία λουλουδάκια από δαντέλα...που θα ήταν τόσο κρίμα να πεταχτούν χωρίς να ανακυκλωθούν...τα έκοψα προσεχτικά με το ψαλιδάκι και το υπόλοιπο κομμάτι προσγειώθηκε θεαματικά (και χωρίς δεύτερη σκέψη) στον κάδο και τώρα μάλλον μας χαιρετά από κάποιο Χυτα της περιοχής!!!!



     Για να κάνετε πανεύκολα, ανέξοδα και σε πολύ λίγο χρόνο αυτά τα σκουλαρίκια θα χρειαστείτε μοτίφ δαντέλας, διάφανη κόλλα ή σκληρυντικό νυχιών, και δυο παπαγαλάκια.
Κόβετε προσεχτικά το περίγραμμα από το μοτίφ, το βούτατε μέσα σε διάφανη κόλλα (θα τολμήσω να προτείνω ακόμα και την Ατλακολ) και αφού το κράτησετε για λίγες στιγμές ψηλά να στραγγίξει το απλώνετε σε λαδόκολλα (εγώ την δίπλωσα και τα ψιλοπάτησα για να είναι εντελώς φλατ). Αφήνετε να στεγνώσουν για να γίνουν πιο άκαμπτα. Εναλλακτικά μπορείτε να τα περάσετε διάφορες στρώσεις με σκληρυντικό νυχιών.
     Τρυπήστε τα, περάστε  τα παπαγαλάκια και έχετε ένα καινούργιο ζεύγαρι σκουλαρίκια για τα αυτιά σας...τόσο εύκολα, τόσο φτηνά, τόσο μοντέρνα και ταυτόχρονα τόσο vintage (γιατί δεν θυμάμαι αν το έχω αναφέρει αλλά το συγκεκριμένο στ....ο, τον είχα κάτι χρόνια...απλά ποτέ δεν με βόλεψε και για αυτό χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα).
      Δεν θυμάμαι επίσης αν σας το έχω πει αλλά τρελαίνομαι για εύκολες κατασκευές, που ταυτόχρονα ανακυκλώνουν πράγματα που έχουμε για πέταμα και μου αφήνουν και χρόνο να παίξω με τον Νικόλα!!!!
Αν σας αρεσαν δείτε και μερικές παραλλαγές τους

Μπορείτε να τα κάνετε μόνο με δαντέλα

μπορείτε να βάλετε και φιογκάκια

αν θέλετε τα σκουλαρίκια σας να κάνουν αίσθηση...απλά χρησιμοποιήστε μεγαλύτερο μοτίβο

 μπορείτε να κάνετε ένα δεύτερο ζευγάρι σε άλλο χρώμα

μπορείτε ακόμα  να ράψετε τη δαντέλα σε κρίκους

Μετά από όλα αυτά νομίζω ότι οι δαντέλες της μαμάς, πεθεράς και... της θείας
 θα πρέπει να αρχίσουν να φοβούνται...
Μην ξεχνάτε ΔΕΝ ΠΕΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ
Μέχρι την επόμενη εύκολη κατασκεύη
Φιλιαααααααααααααααά!!!

20 Μαρ 2012

Εύκολο φωτιστικό για βρεφικό δωμάτιο

       Όταν κάναμε το δωμάτιο του Νικόλα (πριν από δυο 1/2 χρόνια δηλαδή), το πιο δύσκολο να βρούμε (εδώ στην μικρή επαρχιακή πόλη που ζούμε) ήταν ένα φωτιστικό που να μας αρέσει και να έχει και μια λογική τιμή...Από την αρχή μας άρεσαν πολύ τα φωτιστικά αερόστατα αλλά 100,00 Ευρώ για μια μπάλα από ρυζόχαρτο και ένα καλαθάκι;;;;; Είναι σκέτη κοροιδία.... 
        Αποφάσισα να το κάνω μόνη μου και μου κοστισε περίπου 10,00 Ευρώ.
        Χρησιμοποίησα φωτιστικό από ριζόχαρτο-που πλέον μπορούμε να το βρούμε και στο μινι μάρκετ της γειτονιάς και ένα άσπρο καλαθάκι-που μέχρι εκείνη την ώρα στόλιζε το μπάνιο μου. Κόλλησα με πολύ προσοχή και...θερμόκολλα γαλάζιες σουέντ κορδέλες (που είχα από τα καλοκαιρινά μου κολιέ) στην κορυφή του φωτιστικού και μετά τις έδεσα στις γωνίες του καλαθιού. Εδώ θέλει λίγο προσοχή στο να είναι ίσες όλες οι αποστάσεις ειδάλλως το αερόστατο σας θα γέρνει. Εμένα γέρνει λίγο (αλλά λέω ότι είναι έτσι για να μην το ματιάζουν!!!).
      Η μανούλα μου έραψε λευκά πουγκάκια (από κομμάτια ύφασμα που είχαν περισσέψει από τις κουρτίνες) και μέσα στρογγυλοκάθισαν τρια ζωάκια απομεινάρια της παιδικής μου ηλικίας...Το ρυζόχαρτο φοβήθηκα να το βάψω και έτσι εκτύπωσα σε αυτοκόλλητο χαρτί τα γράμματα του ονόματος του και τα κόλλησα γύρω στο ρυζόχαρτο. Κρέμασα και μερικές καρώ και γαλάζιες κορδέλες και το φωτιστικό ήταν έτοιμο...



     Όσο και αν ενθουσιάστηκα εγώ κατά τη διακόσμηση του δωματίου του άλλο τόσο πρέπει να "ξενέρωσε" ο Νικόλας....που δεν έχει κοιμηθεί εκεί ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ και πλέον θεωρεί όλο το σπίτι δωμάτιο του!!! Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι όπου και να πας (-πατήσεις)σκουντουφλάς σε παιχνίδια... Μεταξύ μας και εμένα  η διακοσμήση του μου φαίνεται "μπεμπίστικη" (για το παλληκαράκι μου, που μεγάλωσε), οπότε μας βλέπω να προχωράμε σε αλλαγές!!!! Ακούς μπαμπά Ανέστη;;;;


     Με τον καιρό βρήκα πολλές ιδέες που μπορείτε να κάνετε με αυτό το φωτιστικό...το μόνο που αρκεί είναι καλή διάθεση και χρόνος για δημιουργία















Εσάς ποιο είναι το αγαπημένο σας;;;;
 εδώ  θα βρείτε  και άλλες  ιδέες για να μεταμορφώσετε τα φωτιστικά!
Καλή άνοιξη!!!!

18 Μαρ 2012

Πως να αξιοποιήσετε μια μπομπονιέρα-Part 2

ή όπως λένε οι "φίλοι μας" οι Αμερικάνοι "from trash to treasure"...
      Ένα πουγκί από οργάντζα που κάποτε υπήρξε μπομπονιέρα γάμου... κόπηκε σε ασσύμετρους κύκλους (όχι με ακρίβεια), οι οποίοι τσουρουφλίστηκαν γύρω από τη φλόγα ενός κεριού, μέχρι οι άκρες τους να γυρίσουν προς τα μέσα.... Αν θέλετε να δείτε βήμα βήμα την τεχνική για το συγκεκριμένο λουλούδι πατήστε εδώ....
Σημείωση: κρατήστε το κέντρο του κάθε κύκλου πάνω από τη φλόγα του κεριού για να κυρτώσει προς τα μέσα


οι φελλοί είναι για άλλο πρότζεκτ....

      Και αυτό εδώ ήταν ένα παλιό βραχιόλι μιας "μικρής" μου φίλης, που πλέον "μεγάλωσε" και δεν το ήθελε πια)....το μετέτρεψα σε αλυσίδα για να μην χάνω τα γυαλιά μου!



Το πρώτο μέρος αξιοποίησης μπομπονιέρας  μπορείτε να το δείτε εδώ ....
Καλή εβδομάδα
Φιλιά πολλά

15 Μαρ 2012

Καλή συνέχεια!

Μαράκι, στα είπα από κοντά,
στα έγραψα στην κάρτα
 θα στα πω μέσα και από αυτό το blog γιατί ξέρω ότι με διαβάζεις....
Για έξι μήνες μας σκλάβωσες με την ευγένεια και το χαμόγελο σου!
Εύχομαι όλα σου τα όνειρα προσωπικά και επαγγελματικά να πραγματοποιηθούν...
Καλή συνέχεια στην άσκηση!!!

επί τω έργω...αλλά πάντα με το χαμόγελο

και ένα κοντινό στο αποχαιρετιστήριο δωράκι μου!

13 Μαρ 2012

Για μια φίλη από μακριά...

  Θυμάστε την  καρφίτσα από φερμουάρ, που είχα κάνει για μια φίλη από πολύυυυ μακριά;;; Τότε σας είχα υποσχεθεί την ιστορία...που ξεκινάει τον Οκτώβριο του 1992 στην Αθήνα...όταν σε μια σχολική εκδρομή συνάντησα μια Γιαπωνέζα τουρίστρια, την Kiyoko...Μικροκαμωμένη, όμορφη, με στιλπνά μαύρα μαλλιά, πορσελάνινη επιδερμίδα, φωτεινό χαμόγελο, έμφυτη ευγένεια, γενναιοδωρία...ήμουν....15 και ήταν μόλις ...45....και όμως αν δεν παρατηρούσες τις μικρές ρυτίδες που ξεφύτρωναν στα μάτια της όταν γελούσε θα μας περνούσες για συνομήλικες...μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο...στον ίδιο όροφο...συναντηθήκαμε στο ασανσέρ...και με την αφέλεια της νιότης μου της έπιασα κουβέντα...άλλο που δεν ήθελε...τις τρεις μέρες που μείναμε στην Αθήνα κάναμε καλή παρέα...είχε επισκεφτεί την χώρα μας με τους γιούς της...εκείνοι οι σκανδαλιάρηδες μου αποκάλυψαν την ηλικία της και θυμάμαι το σαγόνι μου να πέφτει στο πάτωμα από την έκπληξη...
      Λίγο πριν ανέβω στο λεωφορείο και αποχωριστούμε έβγαλε από το λαιμό της μια χρυσή καρδιά και την πέρασε στο δικό μου λαιμό (κλέβοντας μια για πάντα την δική μου καρδιά). Για πολλά χρόνια αυτή η καρδιά ήταν το μοναδικό κόσμημα που φορούσα στο λαιμό μου και είναι ένα από αυτά που ανυπομονώ να φορέσω στην κόρη μου (όταν με το καλό έρθει!)...Τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους  βρήκα στο γραμματοκιβώτιο μου μια κάρτα από την μακρινή Ιαπωνία...ακόμα θυμάμαι το αρκουδάκι να τραγουδάει τα κάλαντα ενώ φωτάκια αναβόσβηναν σχηματίζοντας το Merry Christmas...
     Kαι κάπως έτσι ξεκίνησε μια γλυκιά ιστορία φιλίας δια αλληλογραφίας..τα χρόνια πέρασαν- τόσο γρήγορα...κοντεύουμε τα είκοσι πλέον που αλληλογραφούμε...η γλυκιά μου Kiyoko έγινε γιαγιά (μια γιαγιά που εξακολουθεί να μου στέλνει κάρτες από τα πιο απίθανα μέρη του κόσμου), εγώ μαμά...το 2002 την φιλοξένησα στο σπίτι μου, γνωρίστηκε με τους γονείς μου και έκλεψε και τις δικές τους καρδιές...δεν μιλούσαν την ίδια γλώσσα και όμως με τη γλώσσα του σώματος και τα αστεία νοήματα που έκαναν έλεγαν τόσα πολλά...
      Η Κiyoko ήταν πάντα γενναιόδωρη μαζί μου...σαν μια καλή νεράιδα...σαν τη νονά που δεν είχα...τα πακέτα της κατέφταναν κάθε Χριστούγεννα μέσα σε εκλεπτυσμένες συσκευασίες, με ψαγμένα χαρτιά περιτυλίγματος   πανέμορφες καρτούλες και τα νέα της γραμμένα καλλιγραφικά σε σελίδες από ρυζόχαρτο που μύριζαν το άρωμα της... όλα τα δώρα αγορασμένα με γούστο...με κακόμαθε τόσο πολύ που περίμενα τα δώρα της περίμενα κάθε χρόνο με την προσμονή μικρού παιδιού που περιμένει τον Άγιο Βασίλη...πότε φορητό CD πότε ψηφιακή μηχανή, πότε μαργαριταρένια σκουλαρίκια...τα δώρα της ήταν πάντα μοναδικά...
        Εγώ από την άλλη της έχω στείλει μεταξωτά κεντήματα Σουφλίου, σουτζούκ λουκούμ και στραγάλια, ούζο και τσίπουρο (που σας πληροφορώ τους ξετρέλανε), κοσμήματα, κομπολόγια, πίνακες, CD της Μούσχουρη και του Νταλάρα (που να ήξερα τότε) και ένα σωρό άλλα..που ούτε τα θυμάμαι...
       Αυτή τη φορά αποφάσισα ότι τα δωράκια που θα της  στείλω θα είναι εξ ολοκλήρου φτιαγμένα από εμένα ...έτσι εκτός από την καρφίτσα, της έφτιαξα και αυτό το στεφανάκι....


Το πακέτο δεν συμπληρώθηκε ακόμα...σπάω το κεφάλι μου να δω πως θα το γεμίσω....Καμιά ιδέα;;;;
Σας γλυκοφιλώ