31 Ιαν 2011

I love recycling!!!

Ανέκαθεν ήμουν οπαδός της ανακύκλωσης...Και τώρα πια περισσότερο από ποτέ...Ίσως επειδή οι καταστροφικές συνέπειες της καταναλωτικής μας μανίας γίνονται ολοένα και πιο φανερές στο περιβάλλον, ίσως επειδή έγινα μανούλα (και άρχισε να με απασχολεί λίγο περισσότερο το μέλλον του πλανήτη μας) ίσως λόγω της οικονομικής "δυσπραγίας" (πολυφορεμένη λέξη τώρα τελευταία κυρίως από τον πρωθυπουργό μας) που βιώνουμε αυτήν την εποχή...ίσως λίγο από όλα αυτά...Τελευταίο θύμα της "ανακυκλωτικής" μου μανία ;;; Φερμουάρ...Λίγες ώρες, λοιπόν, πριν φύγω για ταξιδάκι αναψυχής (αυτό είχε προγραμματιστεί πριν από την οικονομική δυσπραγία που προανέφερα!!!) σας παρουσιάζω καρφίτσες φτιαγμένες από φερμουάρ!!! Θα επανέλθω σε λίγο καιρό (και αφού προμηθευτώ φερμουάρ σε διάφορα χρώματα) και με άλλα σχέδια...



Η μαύρη καρφίτσα θα ταξιδέψει αύριο μέχρι την Θεσσαλονίκη για χάρη της αγαπημένης μου φίλης και κουμπάρας Μαρίας...Ελπίζω να της αρέσει...
Υ.Γ. Και όπως πάντα οι φωτογραφίες μου απλά @!#@$#%$^*&()*()!!!!!!&^&^&*(&*!!!!

28 Ιαν 2011

Λουλούδια από ύφασμα...

Τι και αν είμαστε στην καρδιά του χειμώνα;;; Τι και αν το θερμόμετρο κάθε πρωί δείχνει κάτω από το μηδέν;;; Με αυτά τα λουλουδάκια σήμερα όλες μου οι φίλες μοίαζαν σαν να καλωσόριζαν την άνοιξη...Ξεθάψτε λοιπόν από τις ντουλάπες σας όλα τα μακώ που δεν φοράτε...είτε γιατί δεν είναι πλέον στην μόδα είτε γιατί απλά δεν σας χωράνε (σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν τα δικά μου) είτε γιατί απλά βρε αδελφέ τα βαρεθήκατε και κάντε όμορφα γαρύφαλλα και εντυπωσιακά χρυσάνθεμα με πολύ απλό τρόπο...Είπαμε κορίτσια totally tutorials στην κατηγορία flower.... 



Αυτό το χρυσάνθεμο είναι από εκείνη την μπλούζα που έκανα τα βραχιόλια...Η ανακύκλωση στο μεγαλείο της....

Αυτά τα γαρύφαλλα είναι φτιαγμένα από ένα λεμονί (!) underwear μπλουζάκι (ξέρετε από αυτά με τις τιραντούλες)...Έβγαλε τρία λουλουδάκια εκ των οποίων το ένα από σήμερα κοσμεί το παλτό της Βανούλας...Φιλιά πολλά και Καλό Σαββατοκύριακο!!!

27 Ιαν 2011

Μυρτώ σημαίνει...

...1ο μου ανιψάκι = τρελή αγάπη + αδυναμία = μοντέλο και έμπνευση για πολλές δημιουργίες μου!!!Η Μυρτώ πλέον είναι η μεγάλη της παρέας που μεγάλωσε με τον ερχομό της Μπάρμπαρας (άλλη τρελή αδυναμία) και του Νικόλα αλλά κατέχει ΠΑΝΤΑ ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου! Την άλλη εβδομάδα που θα τη δω (γιατί μας χωρίζει μια διόλου ευκαταφρόνητη χιλιομετρική απόσταση) θα της δώσω μια τρελή αγκαλιά, πολλά φιλιά, τα παπούτσια που ξέχασε τα Χριστούγεννα στο σπίτι μας μαζί με το λούτρινο σκυλάκι της (την Σούζι, που την προσέχει ο Νικόλας) και το παρακάτω στεφάνι για να κρεμάσει στην πόρτα του δωματίου της
Είναι φτιαγμένο από φελιζολένιο στεφάνι, τυλιγμένο με κόκκινη μάλλινη κλωστή. Κομμένες καρώ κορδέλες κολλημένες με σιλικόνη, καρδιά από τσόχα και τα γράμματα από αυτοξεραινόμενο πηλό.
Η ιδέα είναι από το http://www.totallytutorials.blogspot.com/ my new addiction!!!Επισκεφτείτε το και θα με θυμηθείτε!
Υ.Γ. ΜΥΡΤΟΥΛΑ Σ' αγαπάω!!!!

25 Ιαν 2011

Μια παλιά μπλούζα, μια χαρτοταινία που κοντεύε να τελειώσει και ο Νικόλας που ανακάτευε τα συρτάρια...

...εγίναν αιτία για να δημιουργήσω δυο βραχιόλια!!! Πάρτε μια καρέκλα γιατί η ιστορία είναι μεγάλη και σκοπεύω να μακρηγορήσω (έτσι απλά γιατί είναι η πρώτη ανάρτηση του 2011 και εγώ έχω όρεξη για κουβεντούλα-μονόλογο!!!)...Λοιπόν ο Νικόλας που είναι περίεργος (σαν την μαμά του) και ολίγον τι ασυμμάζευτος (σαν όλους τους άντρες) έχει ένα συνήθειο  να ανοίγει τα συρτάρια, τα ντουλάπια και οτιδήποτε είναι στο ύψος του και να πετάει ότι βρίσκει κάτω !!! Για αυτόν τον λόγο έχω μαζέψει οτιδήποτε υπήρχε στο τραπέζι και έχω βάλει ειδικές ασφάλειες στα ντουλάπια της κουζίνας (που ακόμα και εγώ δυσκολεύομαι να ανοίξω)...Μου ξέφυγαν όμως τα συρτάρια από το σύνθετο στο σαλόνι...Χμ, ευκαιρία για ζαβολιά!!! Την 1003η φορά που μάζευα αυτά που ο κανακάρης μου πέταξε πήρα χαρτοταινία και ζιππππππππ τα κόλλησα...Τώρα είμαστε έτοιμοι για μετακόμιση....Δεν θα μας παρεξηγήσετε όταν θα έρθετε...τουλάχιστον θα είμαστε συμμαζεμένοι (λέμε τώρα ....). Την ώρα που πήγαινα την χαρτοταινία στη θέση της την πέρασα στο χέρι μου όπως όταν ήμασταν μικρά και βάζαμε δαχτυλίδι αυτό που άνοιγε το μεταλλικό κουτάκι των αναψυκτικών (...τι θυμήθηκα! Είπαμε σήμερα έχω όρεξη για κουβέντα)...Είχα και μια μπλούζα από το πάλαι ποτέ, που είχε ωραίο σχέδιο...είχα και λίγο υαλοβάμβακα από κάτι μαξιλάρια που έντυσα το καλοκαίρι που μας πέρασε για έναν πολύ ωραίο χτιστό καναπέ που μου έκανε ο πατέρας μου (...) και μια και δυο...έκανα αυτά τα βραχιόλια που ακόμα δεν είναι έτοιμα γιατί θέλω κάτι ακόμα να τα κάνω...ίσως λίγο δαντέλα...ίσως καμιά κορδέλα (θα το σκεφτώ το βράδυ στον ύπνο μου)...Είπα θα βάλω και φωτογραφίες βήμα βήμα αλλά που ώρα να ψάξω να βρω την φωτογραφική...Στο πρώτο βραχιόλι έραψα τον υαλοβάμβακα γύρω από την χαρτοταινία και μετά επιχείρησα να ράψω το κομμάτι του υφάσματος...Παρόλα τα Μπούρντα που διάβαζα όταν ήμουν μικρή (γιατί η μαμά μου μόνο τέτοιου είδους περιοδικά έπαιρνε) είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως...Σε κάποιο ξένο (νομίζω) blogspot είχα διαβάσει το εξής "Γιατί να το ράψω αν μπορώ να το κολλήσω;;;"...Αφού παράτησα μισοτελειωμένο το πρώτο βραχιόλι και είπα ότι πάλι χαμένη πήγε η μέρα μου (και στοίβα τα πιάτα στο νεροχύτη) αποφάσισα να κολλήσω με σιλικόνι το δεύτερο...Ο καλός μου, μου πρότεινε να τραβήξω λίγη χαρτοταινία και να την κολλήσω γύρω από τον ευατό της (δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή)...Εκεί πάνω κόλλησα το κομμάτι του υαλοβάμβακα και μετά προσεχτικά κόλλησα με ζεστή σιλικόνη και το ύφασμα...Έκαψα κανα δυο δάχτυλα αλλά το δεύτερο βραχιόλι έγινε πολύ πιο εύκολα και γρήγορα με αυτόν τον τρόπο! Την επόμενη φορά θα κάνω βραχιόλι με πιο στενή χαρτοταινία (αρκεί να βρω καμία οικοδομή στο στάδιο του βαψίματος!!!) Δεν διεκδικώ την πατρότητα της ιδέας (αν και η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω διαβάσει ή δει πουθενά) αλλά χτες ήταν μια από τις μέρες που έσπαγα το κεφάλι μου για να κάνω ένα κολιέ (που τελικά δεν έγινε ποτέ) και σήμερα χάρηκα τόσο πολύ που η ώρα μου δεν πήγε χαμένη...που θέλησα να το μοιραστώ με εσάς...Δηλαδή, με την Νατασούλα (την δημιουργική) την Νατασούλα (την συμπάσχουσα...ξέρει αυτή), το Φιλιτσάκι και την Αλέκα! Κορίτσια είπα σήμερα έχω όρεξη για κουβέντα!!!
Επίσης θα ήθελα να προσθέσω ότι το να βγάζεις φωτογραφίες αυτά που φτιάχνεις είναι δυο φορές πιο δύσκολο από το να τα κάνεις (τουλάχιστον για μένα)...