πήγαμε με τον καλό μου ρομαντικό τριήμερο στην Λίμνη Πλαστήρα. Ήταν τότε με τα πολλά πολλά χιόνια. Δεν προλάβαμε να τακτοποιηθούμε στο υπέροχο ξενοδοχείο μας με θέα την λίμνη και παίζοντας χιονοπόμενο...έσπασα το αριστερό μου χέρι. Δεν μπορούσα για τριάντα μέρες ούτε το παντελόνι μου να κουμπώσω (το έχετε δοκιμάσει με ένα χέρι;;;)....Με πολλές μέρες αναρρωτική άδεια και καθώς βαριόμουν στο σπίτι αγόρασα χρώματα και ξεκίνησα να ζωγραφίζω...τα καπέλα από τα πολύφωτα, ένα παλιό επιπλάκι που είχα στην κουζίνα και ήταν μουντό και αδιάφορο, κάτι άσπρα μαξιλάρια καραμέλες από το ΙΚΕΑ...και από εκεί ξεκίνησαν όλα....θυμήθηκα πόσο χαρούμενη ήμουν όταν δημιουργούσα...Στη συνέχεια ήρθαν τα μαθήματα χειροποίητου κοσμήματος και από τότε η ζωή μου γέμισε με χάντρες, ασήμι, καμβάδες, χρώματα, τσόχες, φελτ και ένα σωρό άλλα υλικά (που πολλές φορές κάνουν τον καλό μου να αγανακτεί με το χαμό που επικρατεί στο σπίτι!!!)....Έτσι κάπως αγαπημένη Ειρήνη από το The little craft workshop ξεκίνησαν όλα...
Κολιέ με άσπρες και μαύρες κρυστάλλινες πέρλες, ασημένια στοχεία και υφασμάτινο λουλούδι
Δίπτυχο για παδικό δωμάτιο με αριθμούς και γράμματα.
...Ένα σπασμένο χέρι λοιπόν!! Αυτή κι αν είναι πρωτότυπη αρχή! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χαρά της δημιουργίας δεν ξεχνιέται ποτέ... αρκεί να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή για να ξεδιπλωθεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ όμορφο και το κολιέ και το καδράκι!
Σε ότι μπορώ να σε βοηθήσω με τα βραχιόλια φελτ, μη διστάσεις, στείλε μου e-mail. Φιλιά κι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
Κοίτα που ένα άσχημο γεγονός έγινε αφορμή για τέτοια αριστουργήματα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!!