...ήταν πάντα ο αγαπημένος μου μήνας (μήπως παίζει ρόλο που έχω τα γενέθλια μου;;;)...Πέρσι τέτοια εποχή ο Νικόλας ήταν σαράντα ημερών και τον γύρισα σε τρία σπίτια για να του αλευρώσουν τα μαλλιά γιανα ζήσει μέχρι τα βαθιά γεράματα, να του ζαχαρώσουν το στόμα για να είναι γλυκιά η ζωή του και να του δώσουν ένα αυγό (να είναι γερός σαν το τσόφλι;;;;). Η Φιλιώ ήταν η πρώτη που επισκεφτήκαμε και εκτός των άλλων του φόρεσε ένα μαρτιάτικο βραχιόλι!!! Φέτος ζήτησα πάλι από την Φιλιώ να του κάνει ( νομίζω ότι θα το καθιερώσω κάθε χρόνο) και εκείνη σαν καλή "θεία" αμέσως ανταποκρίθηκε...Από το βραχιόλι της εμπνεύστηκα τις παραπάνω καρδούλες, που τις αφιερώνω στην καλή μου φιλενάδα με την ευχή σύντομα να βρει το ταίρι της
Καλό μήνα!!!Κι εσύ του Μαρτίου ε;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειες οι καρδούλες σου!!!
19 Μαρτίου του σωτήριου έτους 1977...Ψαράκι, με ότι αυτό συνεπάγεται....ονειροπόλο, κυκλοθυμικό κ.ο.κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραίο έθιμο ειδικά με το αλεύρωμα,δεν το ήξερα!Το βραχιολάκι το φοράμε και εμείς, μέχρι τέλος του Μάρτη και μετά το αφήνουμε στα κεραμίδια για να το πάρουν τα χελιδόνια να φτιάξουν την φωλίτσα τους (πολυ ποιητικό)!ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ για τα γεννέθλιά σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποια έθιμα είναι ώραια να τα διατηρούμε!!! Και εμείς το ίδιο θα κάνουμε με το βραχιολάκι...Σήμερα πετάξαμε και τον χαρταετό!
ΑπάντησηΔιαγραφή