Όταν-πολύ παλιά-πήγαινα στο δημοτικό ήταν κάτι σαν "'έθιμο" την τελευταία μέρα να αποχαιρετάμε τη δασκάλα/δάσκαλο με ένα δώρο. Τότε της μόδας ήταν οι γλάστρες. Η μαμά μου με "φόρτωνε" φίκους και ένα σωρό άλλα καλλωπιστικά φυτά εσωτερικού χώρου, σε γλάστρες δυο φορές το μπόι μου, στολισμένα με τεράστιους σατέν φανταχτερούς φιόγκους πιασμένους πάνω σε ένα ξυλάκι. Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν γρήγορα οι θύμησες όμως έμειναν. Και να που ήρθε η ώρα να "φορτώσω" και εγώ το γιόκα μου... Μόνο που διάλεξα κάτι πιο ελαφρύ!
Παρήγγειλα από γνωστή αλυσίδα καταστημάτων μαρκαδόρους που είναι ειδικοί για να γράψεις σε πορσελάνη και αγόρασα δυο άσπρες κούπες.
Για την δασκάλα του ολοήμερου σχεδίασα ένα αυτοκινητάκι (Α όπως
αυτοκίνητο, όπως κα Άλκηστις), σύννεφο, ήλιο, άσφαλτο και άφησα τον
Νικόλα να τα βάψει.
Είναι δύσκολη δουλειά για κάποιον μεγάλο με σταθερό χέρι πόσο μάλλον για το μικρούλι και απαίδευτο χεράκι του. Μου άρεσε όμως όπως το ζωγράφισε "άτσαλα" και το άφησα.
Για την δασκάλα του κλασσικού ένα ουράνιο τόξο (Χ όπως τα χρώματα του ουράνιου τόξου, όπως κα Χρύσα).
Οι συγκεκριμένες κούπες συνιστάται να πλένονται στο χέρι για να μην ξεθωριάσουν τα χρώματα από τις μεγάλες θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στο πλυντήριο. Για αυτό και έγραψα στη βάση τους "πλύσιμο στο χέρι".
Στο χερούλι της κάθε μίας ο Νικόλας έγραψε το όνομα του (αν και για ένα πράγμα είμαι σίγουρη, θα τους μείνει αξέχαστος !!!!!!!!!!!!!!)
Όταν τελείωσε η ζωγραφική και στέγνωσαν τα χρώματα, τα έψησα στο φούρνο σύμφωνα με τις οδηγίες.
Θα τις γεμίσω χρωματιστά μακαρόν και θα τις χαρίσει ο Νικόλας τη Δευτέρα, τελευταία μέρα του νηπιαγωγείου στις δασκάλες του.
Είναι δύσκολη δουλειά για κάποιον μεγάλο με σταθερό χέρι πόσο μάλλον για το μικρούλι και απαίδευτο χεράκι του. Μου άρεσε όμως όπως το ζωγράφισε "άτσαλα" και το άφησα.
Για την δασκάλα του κλασσικού ένα ουράνιο τόξο (Χ όπως τα χρώματα του ουράνιου τόξου, όπως κα Χρύσα).
Οι συγκεκριμένες κούπες συνιστάται να πλένονται στο χέρι για να μην ξεθωριάσουν τα χρώματα από τις μεγάλες θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στο πλυντήριο. Για αυτό και έγραψα στη βάση τους "πλύσιμο στο χέρι".
Στο χερούλι της κάθε μίας ο Νικόλας έγραψε το όνομα του (αν και για ένα πράγμα είμαι σίγουρη, θα τους μείνει αξέχαστος !!!!!!!!!!!!!!)
Όταν τελείωσε η ζωγραφική και στέγνωσαν τα χρώματα, τα έψησα στο φούρνο σύμφωνα με τις οδηγίες.
Θα τις γεμίσω χρωματιστά μακαρόν και θα τις χαρίσει ο Νικόλας τη Δευτέρα, τελευταία μέρα του νηπιαγωγείου στις δασκάλες του.