Είναι κάτι φορές...

* Είναι κάτι φορές... που η κούραση σου κλείνει τα μάτια...σκέφτεσαι ότι κανονικά θα έπρεπε να είσαι στο κρεββάτι εδώ και ώρα...

* Είναι κάτι φορές... που η δημιουργικότητα χτυπάει κόκκινο και οι ιδέες διαδέχονται η μια την άλλη....άλλη πετυχαίνει...άλλη όχι...

* Είναι κάτι φορές...που για να φτιάξεις αυτό που θέλεις το σπίτι γίνεται.....άστα να πάνε....

* Είναι κάτι φορές....που η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά...που το τελευταίο κομμάτι του παζλ μπαίνει στη θέση του...

* Είναι κάτι φορές...που σκέφτεσαι  πόση αγάπη και μεράκι κρύβει αυτό που φτιάχνεις  και αναρωτιέσαι αν ο παραλήπτης του τα εισπράξει....

* Είναι κάτι φορές.... που θέλεις όλα να περάσουν από τα χεράκια σου....από τα πιο μεγάλα έως την παραμικρή λεπτομέρεια....από την κορυφή ως τα νύχια....

* Είναι κάτι φορές...που σου τη σπάει που δε μπορείς να φωτογραφίσεις αυτό που έφτιαξες με το φως της ημέρας...δεν είσαι δα και ο καλύτερος φωτογράφος του κόσμου (το αντίθετο θα έλεγα....)

Κάτι τέτοιες φορές που... από την υπερένταση δε μπορώ να κοιμηθώ....ξενυχτάω μπροστά στην οθόνη μου...

Μικρή μακρινή κυρία εύχομαι να σου αρέσει η στέκα που διάλεξε η μανούλα σου για σένα !!!!

Επιστρέφοντας από Θάσο...

H Θάσος ήταν αγαπημένος οικογενειακός καλοκαιρινός προορισμός όταν ήμουν παιδί...την έχω επισκεφτεί με σχεδόν όλους μου τους συγγενείς, άλλοτε πάλι μόνο με τους γονείς μου και ενίοτε συντροφιά οικογενειακών φίλων...Μεγαλώνοντας θεώρησα ότι την είχα δει από την καλή και την ανάποδη και λησμόνησα τα καλοκαίρια και τις όμορφες στιγμές που πέρασα σε αυτήν...προτίμησα πιο μακρινούς προορισμούς, πιο  "της μοδός" βρε αδελφέ...Εδώ και τέσσερα χρόνια όμως μαζί με τον Νικόλα και τον Ανέστη ανακαλύπτω ξανά και ξανά αυτό το υπέροχο νησί...Και κάθε φορά είναι μαγευτική σαν να είναι η πρώτη φορά...μια όαση  για τα μάτια μου ο συνδυασμός του πράσινου με του γαλάζιου και για την όσφρηση μου το άρωμα του πεύκου και της αρμύρας....

    Φέτος, λοιπόν, που ο μπαμπάς μας κατάφερε να ξεκλέψει πέντε μέρες από τη δουλειά του (ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ) αποφασίσαμε να πάμε ξανά εκεί...Κυρίως  γιατί δε θέλαμε να σπαταλήσουμε λεπτό στο ταξίδι.... Σημασία αυτό το καλοκαίρι είχε μόνο ο προορισμός!  Η Θάσος για ακόμα μια φορά στάθηκε αντάξια των προσδοκιών μας...Η Θάσος, όχι οι υπηρεσίες που μας προσφέρθηκαν....αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο!

     Σε κάθε παραλία που πηγαίναμε έβρισκα και κάποιον μικρό θησαυρό (όχι από αυτούς που κυνηγάνε οι μεγαλοκαρχαρίες που μας έχουν βάλει στο μάτι....όχι, θησαυρούς από αυτούς που μόνο εμείς ξέρουμε να εκτιμήσουμε όπως κοχύλια, θαλασσόξυλα, πετρούλες και ένα σωρό άλλα)...Άγιος Ιωάννης, Πευκάρι, Παχύς, Σκάλα Ραχώνι, Σκάλα Σωτήρος είναι μερικές από τις παραλίες που επισκεφτήκαμε και η σακκούλα μας γέμισε με καλοκαιρινούς θησαυρούς...όπως γυαλιά που ασυνείδητοι πέταξαν στη θάλασσα και αυτή φρόντισε να τα λαψέξει για να μην είναι κοφτερά...



όπως πέτρες σε σχήμα καρδιάς...και ας λέει ο Ανέστης ότι θέλει μεγάλη προσπάθεια για να καταλάβει κάποιος τι απεικονίζουν....



   Τα έβαλα όλα σε ένα shadow box.  Έβαψα το κόντρα πλακέ της πλάτης τυρκουάζ και κόλλησα μια σελίδα από αγλλικό λεξικό που έτυχε να έχουμε και εγώ και ο Ανέστης και το ανακαλύψαμε όταν ενώσαμε  τα βιβλία μας...σελίδα 505 lot/love...είχαμε μπόλικη από δαύτη συντροφιά στις διακοπές μας...

 Γέμισα επίσης μικρά βαζάκια και μπουκαλάκια  και στους φελλούς πάνω κόλλησα κοχύλια με ατλακόλ.



Όλοι  οι καλοκαιρινοί θησαυροί του 2013 βρήκαν τη θέση τους στο ραφάκι πάνω από την τηλεόραση και κάθε φορά που τους βλέπω εύχομαι μέσα μου "Και εις άλλα με υγεία!!!!"