Ουάου, πέρασαν τόσοι μήνες που δεν πάτησα το ποδαράκι μου από εδώ, που μέχρι και ο blogger είχε το θράσος να ζητήσει password! Έτσι είναι, μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται! Μια ανάσα κυριολεκτικά πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα, πέρασα να σας δώσω τις ευχές μου και να σας δείξω τις λαμπάδες για τα βαπτιστήρια μου....
Οι λαμπάδες, αν έχεις την πετριά τη δικιά μου, είναι μεγάλος πονοκέφαλος. Οι πρώτες χρονιές είναι η χαρά της "θέλω να περνάνε όλα από τα χεράκια μου" και της "το χειροποίητο είναι μοναδικό" και της "αν δε φτιάξω εγώ τη λαμπάδα για το καμάρι μου ποιος θα τη φτιάξει;;;;". Εκεί κάπου στα τέσσερα όμως ξεκινάει το βάσανο. Τα θέματα αρχίζουν και εξαντλούνται (και αν πρόκειται για αγοράκι ακόμα χειρότερα) και στα κακόμοιρα τα παιδάκια έχει γίνει τέτοια πλύση εγκεφάλου από τις διαφημίσεις που το βλέμμα μέσα στο παράπονο "εγώ ήθελα τη λαμπάδα με την Barbie " δε θα το γλιτώσεις...Θα μου πείτε "τόσο ωραίες λαμπάδες κυκλοφορούν στην αγορά, βγες και αγόρασε". Το έκανα και αυτό, το Πάσχα που ήμουν έγκυος στο Νικόλα και όλα μου μύριζαν, όλα μου έφταιγαν. Δεν ξέρω αν ήταν οι ορμόνες της εγκυμοσύνης αλλά εκείνες τις λαμπάδες (εγώ προσωπικά) δεν τις χάρηκα καθόλου. Και από τότε κάθε χρόνο τέτοια εποχή "σπάω" το κεφάλι μου να κάνω λαμπάδες που θα τους αρέσουν, για να μην μου τις "σπάσουν" στο κεφάλι!!!!
Το καλό είναι ότι πλέον ακόμα και στην αγορά της Κομοτηνής, κυκλοφορούν όμορφα κεριά, σε διάφορα σχήματα, χρώματα και αρώματα. Μόλις λοιπόν εντόπισα σε βιβλιοπωλείο της πόλης αυτά τα υπέροχα μοσχοβολιστά κεριά, δεν έχασα χρόνο....
Για την Κική, προτίμησα κερί στο χρώμα της λεβάντας και το στόλισα με στεφανάκι, που πρέπει να σας πω ότι το έφτιαξα από την αρχή μέχρι το τέλος μόνη μου! Η βάση του είναι χοντρό σύρμα, στο οποίο πέρασα χοντρό καουτσούκ (αυτό που χρησιμοποιούμε για τα βραχιόλια) και το έντυσα με καρώ κορδέλα και δαντέλα! Μετά την Ανάσταση μπορεί να το κρεμάσει στο δωμάτιο της!
Για τον μικρό της παρέας, τον Δημήτρη, μια καστανιέτα μελισσούλα θα "ταράξει" ευχάριστα τους παρευρισκομένους στη θεία λειτουργία. Βασική προϋπόθεση είναι ο μόλις τριών ετών, Δημήτρης να μην έχει κοιμηθεί!
Και για το Βασίλη, που είναι δέκα, κάτι που σίγουρα θα του "ταράξει" τα νεύρα μέχρι να το καταφέρει.Ο κύβος του Ρούμπικ σε μπρελόκ! Κάποτε είχα περάσει ατελείωτες ώρες προσπαθώντας να φέρω όλα τα χρώματα σε μια μεριά. Τώρα πλέον υπάρχουν βιντεάκια στο youtube που σου δείχνουν ακριβώς τα βήματα!
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!