Χριστούγεννα θα πει...αγάπη!

    Κάθε χρόνο τέτοια εποχή με κυρίευε η ματαιοδοξία...ήθελα ένα δέντρο φορτωμένο στολίδια και ένα σπίτι που να φωνάζει από μακριά "ήρθαν τα Χριστούγεννα"...Φέτος συνειδητοποιώ ότι τίποτα από όλα αυτά δεν έχουν σημασία...και πως όσο και να στολίσω θα  είναι σαν να εθελοτυφλώ μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν...το μόνο που με κρατάει από γεμάτες "αισιόδοξία" σκέψεις είναι ο Νικόλας...και το λαμπύρισμα που βλέπω στα μάτια του όταν μιλάει για τον Άγιο Βασίλη και το δώρο που θέλει να του φέρει, η χαρά που κάνει όταν βλέπει στολισμένα δεντράκια,  το ποίημα που θα πει (;;;) στη γιορτή του σχολείου, τα τρίγωνα κάλαντα που σιγοψιθυρίζει ακόμα και στον ύπνο του...

    Χτες, που αγαπημένοι φίλοι μας κάλεσαν σε  τραπέζι στο κτήμα τους λίγο έξω από την Πάνδροσο βρήκα αφορμή και όλα τα υλικά για να αλλάξω το φθινοπωρινό στεφάνι...είναι εύκολο, ο καθένας μπορεί να το κάνει...αρκεί να έχει φαντασία καλή διάθεση και ανοιχτά τα μάτια του...

    Ελάφρυνα ένα φράχτη από τα κλαδιά αγράμπελης που είχαν απλωθεί προς το δρόμο....(αμαρτία εξομολογουμένη δεν είναι αμαρτία) και τα έκανα στεφάνι.... Σε ορισμένα σημεία τα έπιασα με σπάγγο για να μην ξεφεύγουν από το σχήμα τους....

  Από το φυτώριο που είμαστε τακτικοί πελάτες μας έδωσαν φρεσκοκομμένα κλαδιά από έλατο και τα σφήνωσα στο στεφάνι

Λίγο πιο έξω από το κτήμα των φίλων βρήκα καρπούς αγριοτριανταφυλλιάς....καταγρατζουνίστηκα καθώς τους έκοβα... όμως άξιζαν κάθε γρατζουνιά...μπορείς να κάνεις τόσο όμορφα πράγματα με αυτούς....

  Τους πέρασα σε σύρμα και τους έδωσα σχήμα καρδιάς.
Έκοψα ένα παλιό άσπρο πουλόβερ επίσης σε σχήμα καρδιάς.  

 Λωτοί, και καρώ κορδέλα κολλήθηκαν με σιλικόνη....

Το πίσω μέρος μιας κορνίζας βάφτηκε με χρώμα μαυροπίνακα 

"Χριστούγεννα θα πει αγάπη" ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε να γράψω...

Στο περβάζι από το παράθυρο με περιμένουν και άλλα κλαδιά.

 Λίγες μέρες έμειναν για τα Χριστούγεννα! Ας φροντίσουμε να τις αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αλήθεια μελομακάρονα κάνατε;;;