17 Νοε 2015

To shadow box της γιαγιάς!

      Εκεί που "ψαχούλευα" στην ντουλάπα του πατρικού μου σπιτιού βρέθηκα μπροστά σε δυο κεντημένα μαξιλάρια δεκαετίας '70. Ο χρόνος είχε κάνει ολοφάνερο το πέρασμα του, το ύφασμα είχε φθαρεί εδώ και εκεί, αλλά με το που τα έπιασα στα χέρια μου, μαγικά μεταφέρθηκα στην εποχή που  που το σαλόνι ήταν ακόμα απαγορευμένος χώρος, η πόρτα του συνεχώς κλειστή, και τα πόδια έπρεπε να προστατευθούν με πατάκια για να διασχίσουν το παρκέ . Και όπως συμβαίνει με όλα τα απαγορευμένα, ήταν ο αγαπημένος μου χώρος να παίζω.
        Τις επόμενες μέρες αναστάτωσα ακόμα λίγο το πατρικό και βρήκα (πολύ λίγα είναι η αλήθεια) στα ραπτικά της μαμάς μου κάποια αντικείμενα που επάξια κερδίζουν τον χαρακτηρισμό vintage. Η μπρούτζινη δαχτυλήθρα της γιαγιάς, αλλά και εκείνη της μαμάς, κανά δυο ξύλινα καρούλια, μερικές κόπτσες, κουμπιά, μια παλιά παραμάνα, μια μισοτελειωμένη δαντέλα. Τα έβαλα όλα σε μια κορνίζα όπως αυτή εδώ.



Στο πίσω μέρος της κόλλησα μια αίτηση σύνδεσης με τη ΔΕΗ του 1967!




  Η φωτογραφία της συνονόματης γιαγιάς μου βρήκε την κατάλληλη θέση σε ένα μπρούτζινο καστόνι από παλιό κόσμημα. Μια μεζούρα χάρτινη κολλήθηκε γύρω. Ένα μέρος από το μαξιλάρι της μαμάς μπήκε σε τελάρο. Και το shadow box ήταν έτοιμο.

 


 Μου πήρε αρκετές μέρες (ουσιαστικά νύχτες) να το συναρμολογήσω και νευρίαζα, που η καθημερινότητα δεν με άφηνε να καταπιαστώ περισσότερη ώρα μαζί του.  Ποια κουμπιά να βάλω, πως να κολλήσω τις κόπτσες, που θα μπει η φωτογραφία της γιαγιάς....Όσο το έφτιαχνα με είχε πιάσει γλυκιά νοσταλγία. Μου ερχόταν θύμησες από όταν ήμουν παιδί.... τότε που έπαιζα με τις ώρες με το κουτί με τα κουμπιά της γιαγιάς, τις ζωγραφιές που έκανα στα υφάσματα με τα σαπουνάκια για τα πατρόν, και τη μαμά μου  μπροστά στο παράθυρο να κεντάει μαζί με τις φίλες της....  Όταν κάλυψα την κορνίζα με παλιές σελίδες  και τα έβαλα όλα στη θέση τους, η μαγεία εξαφανίστηκε. Κατάλαβα ότι το ταξίδι ήταν αυτό που μέτραγε και όχι το αποτέλεσμα. Το shadow box της γιαγιάς βρήκε τη θέση του στην κουζίνα μου, μαζί με τα πιατάκια της .



Και αν θέλετε μπορείτε να εμπνευστείτε στο πιντερεστ  με παρόμοιου ύφους shadow boxes .
Τώρα μένει να βρω τι θα κάνω με τα υπόλοιπα κεντημένα μαξιλάρια.

5 σχόλια:

  1. Καλημέρα γλυκιά μου, τι όμορφη κατασκευή για ..όμορφες και τρυφερές αναμνήσεις. Χαίρομαι που βλέπω πάλι ανάρτηση σου καλό μου κορίτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι όμορφα που τακτοποίησες τις αναμνήσεις σου, Andria.... Μπράβο!
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Φιλία! Ευχαριστώ για το σχόλιο! Καιρό έχουμε να τα πούμε, αλλά οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο!!!

      Διαγραφή
  3. μια ςκαι έχω τρέλα με τα shadow boxes...εχω να σου πω ότι το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό...και ακόμη πιο εκπληκτικά είναι τα συναισθήματα που θα σου προκαλεί όταν το κοιτάζεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή